Lichtjes in het Donker 2023
Honderden lichtjes, vuurkorven, lantaarntjes in bomen, een koor, de herinnerings-wensenboom, het bloemenhart, praten en breien bij de keet, een knutseltafel voor de kinderen. Afgelopen week vond Lichtjes in het Donker 2023 plaats om een dierbare overledene te herdenken.
In ons hart
Zaterdagavond waren wij tijdens Lichtjes in het Donker 2023 op de Oosterbegraafplaats, met heel veel anderen, om een lichtje aan te steken en een bloemetje in het bloemenhart te steken voor hen die wij missen, maar in ons hart wonen. We zagen nabestaanden een wens opschreven, deze in de boom hingen, een kaarsje aanstaken bij de urnentuin, de urnenmuur of het graf van hun overleden dierbare. Een aantal van hen droeg een gedicht voor of stonden te luisteren naar het koor.
Verbondenheid
Op deze avond is het mooi om te zien dat het bij ieder gevoelens oproept. Voornamelijk de verbondenheid in het missen van iemand waar je van hield. Waar wij een traantje moesten laten bij het bloemenhart, gaven ze elkaar een knuffel bij ‘de keet’, waar ze een verbindende sjaal aan het breien waren die een mooie plaats krijgt op de Oosterbegraafplaats. Ook gelach hoorden wij om ons heen. Een kleine glimp ving ik op: ‘Dat was typisch papa’.
Opwarmen in de koffieruimte
We liepen door en we praatten met enkele bekenden en we kwamen nabestaanden tegen waarvan Sarah de uitvaart van heeft mogen begeleiden. Het was fijn om elkaar weer te ontmoeten op deze bijzondere avond. Om even op te warmen liepen naar de koffieruimte waar een warme kop thee te halen viel. Even opwarmen en ‘de meiden’ van de PC Uitvaart begroetten.
In de aula waren er veel mensen en wat werden er een hoeveelheid lichtjes aangestoken. Zo mooi om te zien, en te ervaren dat Lichtjes in het Donker verbindend werkt en troost biedt. Er was achtergrondmuziek met, zoals ieder jaar weer, prachtige bloemstukken van Anja van Ettikhoven die vooraan in de aula stonden met kaarsen eromheen. Er werden foto’s getoond van overledene die nabestaanden hadden doorgestuurd.
Mag ik dan bij jou
De avond sloten we af door zelf een lichtje aan te steken na het voordragen van het gedicht van Bram Vermeulen: ‘Want dood ben ik pas als jij me bent vergeten’. We luisterden tot slot naar een ingetogen, maar zeer passende versie van het nummer ‘Mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij, gezongen door zangeres Fauve Kok. Een avond die voor velen, ook voor ons, echt een lichtje in het donker betekende.
Mocht u meer informatie willen over deze avond of heeft u een andere vraag (met betrekking tot mijn dienstverlening), neem dan vrijblijvend contact op
