Ieder zijn verhaal
De laatste verzorging.
Dit wordt ook wel afleggen genoemd. Maar wat heb ik een hekel aan deze benaming.
De laatste zorg. Zo is het ook.
Hoe mooi is het om de laatste verzorging te mogen doen.
Hoe mooi is het als nabestaanden dit, eventueel samen met mij of collega’s, willen doen.
Altijd met liefde en respect.
Hoe mooi is het om tijdens de laatste verzorging verhalen van en over de overledene te horen.
Hoe ik op deze manier dit mens leer kennen.
Na het overlijden van een dierbare te wassen met zijn of haar zeep. In te smeren met bodylotion en
het favoriete geurtje op te doen.
De kleding aan te trekken die hij of zij zo fijn vond dragen.
Of dat mooie pak, met stropdas of de jurk die gedragen is bij de bruiloft van de oudste kleinzoon.
De tuinman met de zwarte randjes onder de nagels. “Niet schoonmaken hoor, dat hoort bij hem.”
“De neusharen wel wegknippen hoor, dat is geen gezicht. Hij nam daar zelf nooit de tijd voor.”
De sokken van de overleden mevrouw die even over op de verwarming gelegd worden. “Ze had altijd
koude voeten.”
Het litteken van de operatie van de meneer waar hij zolang voor heeft moeten revalideren.
De ingegroeide teennagels. “Nee hoor, geen schoenen aan, in de kist knellen die teveel.”
De rimpelige handen van de man met nog eelt aan de binnenzijde van het harde werken in de bouw.
We wassen en kleden de overledene.
Vaak staat de mond open na het overlijden. Deze zal, altijd in overleg met de nabestaanden, gesloten worden.
Ook de ogen sluiten we.
Na de verzorging moet de overledene worden gekoeld.
Dit kan op een bedkoeling of als de overledene in een kist ligt op een kistkoeling.
Dit noemen we de opbaring.
De opbaring kan thuis of in een familiekamer.
In een aantal rouwcentra kan de familie de sleutel meekrijgen. De familie bepaalt dan zelf wanneer ze naar hun dierbare toe wil gaan. Een andere mogelijkheid is dat er een tijd gereserveerd wordt voor een rouwbezoek op de locatie.
De laatste verzorging. Een intiem moment waarop de overledene gekoesterd wordt met zorgvuldigheid en aandacht en met herinneringen die zijn of haar leven heeft gevormd.
